تبليغ هولوكاست يا هولوكاست تبليغاتي!؟
بخشي از نامه رئيس انجمن كليميان تهران به رئيس جمهور ايران
آقاي رئيس جمهور!
ترديد نيست كه جنگ دوم جهاني موجب نابودي پنجاه ميليون نفر از مردم جهان شده، اين كه شش ميليون و يا يك ميليون از اين پنجاه ميليون نفر يهودي بودهاند چه اهميتي دارد ... ؟ آيا به نظر شما نفي كشتار يهوديان ما را به نديده گرفتن حق و خون پنجاه ميليون انسان نزديك نميكند و ارزشهاي انقلاب اسلامي و رهنمودهاي امام راحل و نظام فكري ديرپا و ارزشمند ايرانيان، فداي احساساتي زودگذر و به شدت سياسي نميشود ... ؟
آقاي رئيس جمهور!
«هولوكاست» نه تنها افسانه نيست بلكه چون زخمي چركين بر پيشاني تمدن غرب همچنان باقي است، نگران باشيد كه سردمداران نئونازي در اروپا كه امروز خانههاي سياهپوستان را به آتش ميكشند و محلههاي مسلماننشين را غارت ميكنند فردا دامي وحشتناك چون «هولوكاست» را براي مسلمانان نگسترده باشند.
جناب آقاي دكتر احمدي نژاد!
«هولوكاست» افسانه نيست همانطور كه نسلكشي صدام در حلبچه افسانه نيست، همانطور كه كشتار مردم فلسطين و لبنان در صبرا و شتيلا به وسيله آدمكشان شارون افسانه نيست و قتلعام مسلمانان در بالكان و آن چه امروز در افغانستان و عراق و سودان ميگذرد افسانه نيست.
براي مطالعه متن كامل نامه، به اين آدرس مراجعه كنيد.
هدف من از نوشتن اين نامه، تاييد يا رد نويسندگان آن نيست؛ بلكه لحن گفتارشان برايم جالب بود، و مناسب ديدم كه از ديد دوستان محققم پنهان نماند. در اين نامه، تذكرات مفيد و جالبي داده شده است، كه شايد بزرگان و انديشمندان ما بدانند؛ اما احتمال دارد در بين هجمه تبليغات رسانهاي، از ديد مردم عزيز، پنهان بماند. چه خوب است كه در كنار شعارها، به اندازه كافي برنامههاي علمي، تاريخي و مستند نيز پخش شود تا علت را خود مردم بفهمند؛ نه اينكه به آنها تزريق شود.
در عصر ارتباطات، بيش از هر زماني، امواج تبليغاتي، ما را دوره كردهاند. مراقب باشيم كه تبليغ و آگهي زدگي، ما را از عدل و حقيقت، دور نكند. متاسفم در بين فيلمي كه دهها نفر در ساخت آن دست داشتهاند، تا شايد بيننده را فقط در آن لحظات حساس، متاثر كنند، آگاهي پفك نمكي پخش ميشود. البته اختصاص به ايران ندارد. ويژگي رسانه است، كه پايش را به زندگي ما دراز كرده است. طبيعت سرمايه داري است، كه خيلي چيزها را فداي آگهي بازرگاني نموده.
به ياد صحنهاي از فيلم حلقه افتادم. حشرهاي كه در فيلم ويديويي بود، برجسته ميشود و از مانيتور بيرون ميآيد؛ و يا آن دختر - كه ظاهرا نماد رسانه است - براي قتل بيننده، از صفحه تلويزيون، بيرون ميخــزد.
به اميد ديدار
خدانگهدار
